
Wie zijn “we”, vraag ik me meteen af. Ik in elk geval niet. Ze heeft me ook niet gevraagd af ik het met haar eens was. Dat emoblogs mogen, zonder meer, als de redactie dat goed vindt. Of ze belangrijk zijn, dat maak ik wel uit, waarmee ik de lezer bedoel. Doe ik daar de massa tekort mee? Ik hoop het. Over het niveau van de emobijdragen mogen we van mening verschillen. Gelukkig maar. Had toch al niet de neiging me aan het moderne eenheidsdenken te onderwerpen.
En over die artikelen en andere “rationaliteiten”? Heeft de discussie die bijvoorbeeld over Carl Schmitt wordt gevoerd het vereiste niveau? Vergelijkbaar met dat van de ik-blogjes, denk ik. Hoog en geen, 't is maar hoe je het bekijkt.
Terug naar de harde realiteit. Een emoblog, zeker die met upgeloade fotoos van eigen makelij, vraagt meer mega's dan dit stukje met een gelinkte foto uit het Google-bestand.
Wat is belangrijk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten